علت سرعت بالای فایرفاکس کوانتوم چیست؟

جدیدترین نسخه‌ی مرورگر فایرفاکس به طرز حیرت‌انگیزی سریع است؛ اما، دلیل این سرعت چیست؟

یکی از مهندسان موزیلا از یکی از روش‌های مخفی افزایش سرعت فایرفاکس ۵۷ موسوم به کوانتوم پرده برداشته است.

موزیلا پیش‌تر تغییرات ساختاری را برای افزایش سرعت در فایرفاکس اعمال کرده بود؛ اما در نسخه‌ی ۵۷ ترفند مخفی دیگری به کار رفته است که باعث افزایش سرعت بارگذاری صفحات می‌شود. این ترفند با به تأخیر انداختن بارگذاری کدهای مربوط به دامنه‌های مکان‌یابی مانند گوگل انالتیکس باعث افزایش سرعت بارگذاری محتوای اصلی می‌شود.

این ترفند توسط هونزا بامباس، مهندس موزیلا توسعه یافته است. بامباس این ویژگی را Tailing یا «تعقیب» می‌نامد. طرز کار تعقیب به این شکل است که وقتی یک صفحه در حال بارگذاری است، بارگذاری کدهای مربوط به دامنه‌های مکان‌یابی به تأخیر می‌افتند تا محتوای اصلی سایت سریع‌تر بارگذاری شود.

تعقیب به جای حذف کدهای مکان‌یابی صرفا بارگذاری آن‌ها را برای مدت کوتاهی عقب می‌اندازد. در نتیجه، سرعت بارگذاری صفحه با کاهش استفاده از پهنای باند و منابع محاسباتی بهبود می‌یابد. در واقع با ترفند تعقیب، مرورگر بارگذاری محتوای اصلی صفحه را نسبت به کدهای مکان‌یابی در اولویت قرار می‌دهد.

بامباس توضیح می‌دهد:

بررسی درخواست‌ها و کدهای مربوط به مکان‌یابی تنها تا زمانی که سایر منابع بارگذاری شوند و تا سقف شش ثانیه به تعویق می‌افتد. این تأخیر فقط در خصوص کدهایی که حالت پویا (Async) دارند صورت می‌گیرد. بارگذاری تصاویر مرتبط با مکان‌یابی همواره به تعویق می‌افتد. بر اساس استانداردهای html این ترفند کاملا مجاز است و سایت‌هایی که ساختار درستی داشته باشند در نتیجه‌ی اعمال این ترفند به مشکلی برنخواهند خورد.

اما تعقیب روی همه‌ی وب‌سایت‌ها به‌درستی کار نمی‌کند. در برخی موارد صفحه‌ی سایت به جای بارگذاری تدریجی، چند ثانیه‌ای به‌صورت سفید باقی می‌ماند.

به گفته‌ی بامباس: «هدف تعقیب، کمک به عملکرد مرورگر به واسطه‌ی به تعویق انداختن بارگذاری مواردی است که تجلی ظاهری ندارند.»

فایرفاکس همچنین قصد دارد تمام صفحات اچ‌تی‌تی‌پی را به‌عنوان ناامن قلمداد کند. در حال حاضر، این مرورگر زمانی که اطلاعات شخصی مانند نام کاربری و رمز عبور یا اطلاعات بانکی را در سایت‌های این‌چنینی وارد می‌کنید، هشداری در این خصوص به شما نمایش می‌دهد. به گزارش BleepingComputer، فایرفاکس ۵۹ که به‌صورت آزمایشی ارائه شده دارای گزینه‌ای است که کاربر می‌تواند با فعال کردن آن سایت‌های غیر HTTPS را ناامن تلقی کند.

در نظر گرفتن یک گزینه برای نمایش هشدار عدم امنیت هنگام باز کردن صفحات اچ‌تی‌تی‌پی گام اول است و احتمالا در آینده تمامی سایت‌های اچ‌تی‌تی‌پی به‌طور پیش‌فرض توسط مرورگر فایرفاکس ناامن در نظر گرفته خواهند شد.

نظر شما در مورد مرورگر فایرفاکس کوانتوم چیست؟ نظرات و تجربیات خود را با زومیت به اشتراک بگذارید.

سازمان 3GPP استانداردهای 5G را تعیین کرد

سازمان 3GPP استانداردهای مربوط به گیرنده‌ها و فرستنده‌های نسل پنجم اینترنت مویابل را تعیین کرد که برای دستگاه‌های مبتنی بر شبکه‌ی 5G در نظر گرفته شده است.

3GPP سازمانی است که مسئولیت تعریف استانداردهای صنعتی برای فناوری‌های بعد از 4G را بر عهده دارد. روز گذشته این سازمان مشخصات لازم برای تجهیزات 5G را در خصوص دکل‌ها و گوشی‌های هوشمند تعیین کرد.

بنابراین استانداردهای اینترنت نسل پنجم تعیین شده است و مهندسان شبکه و امواج می‌توانند همگی روی یک پلتفرم واحد برای تمام دستگاه‌های 5G کار کنند. قابلیت‌ها، عملکردها، خدمات ‌و استانداردها برای اپراتورها و سازندگان تلفن‌ همراه و تجهیزات رادیویی تعیین شده است و اکنون آن‌ها می‌توانند بر این اساس تجهیزات و سرویس‌های نسل پنجم خود را برای استفاده در شبکه‌های دارای این قابلیت در سراسر دنیا عرضه کنند.

شرکت‌های زیادی برای استفاده از 5G در محصولات آینده‌ی خود ابراز تمایل کرده‌اند که از معروف‌ترین آن‌ها می‌توان به کوالکام، تی‌موبایل، سامسونگ، زدتی‌ای، ورایزن، سونی، نوکیا، مدیاتک و هواوی اشاره کرد.

سؤال این‌جا است که کدام تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند قبل از سایرین، محصول مجهز به امکان ارتباطی 5G معرفی خواهد کرد؟ پیش‌بینی شما چیست؟

پنج شرکتی که اپل احتمالا به‌دنبال تصاحب آنها باشد

پنج شرکت مطرح در دنیای فناوری وجود دارندکه ممکن است اپل در خرید آنها را در آینده مد نظر داشته باشد.

اینکه شرکت اپل، کمپانی‌های آینده‌دار کوچک را می‌خرد بر کسی پوشیده نیست. اپل تا به حال نزدیک ۱۰۰ شرکت و نرم‌افزار را خریداری کرده است و از این شرکت‌ها و نرم‌افزارها برای ایجاد تجربه‌ی کاربری بهتر برای iOS و مک استفاده می‌کند. وقتی اخیرا اپل، شرکت شازم (Shazam) را خریداری کرد، حدس‌های زیادی در مورد اینکه اپل چه کمپانی‌هایی را خواهد خرید، مطرح شد. دراینجا ما قصد داریم به ۵ موردی که فکر می‌کنیم می‌توانند باعث بهبود دستگاه‌های اپل شوند و اپل ممکن است آنها را بخرد، بپردازیم:

 ترانزیت (Transit)

اپل‌مپس، از زمان عرضه بارها مورد تمسخر قرار گرفته است. وقتی این نقشه در سال ۲۰۱۲ برای اولین بار جایگزین گوگل‌مپس شد، اشتباهات زیادی داشت و برای این برنامه، اینکه مسیر شما را از وسط یک دریاچه یا صخره تعیین کند، زیاد اتفاق می‌افتاد. اگرچه این برنامه از زمان عرضه iOS 6 پیشرفت چشمگیری داشته است، اما هنوز با گوگل‌مپس قابل قیاس نیست.

اکنون با این سوال مواجه می‌شویم که اپل چگونه می‌تواند به برنامه‌ی اپل‌مپس ارزشی بیشتری بدهد؟ خرید نرم‌افزار ترانزیت می‌تواند شروع خوبی برای شرکت اپل باشد. ترانزیت روز‌به‌روز برای سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی در سراسر کشور، آپدیت می‌شود. البته شما (بسته به اینکه کجا زندگی می‌کنید) ممکن است بگویید که اپل‌مپس هم همین کار را می‌کند، ولی حقیقت این است که ترانزیت بسیار بهتر از اپل‌مپس عمل می‌کند.

می‌توانیم از ام‌تی‌ای یا سیستم حمل‌ونقل عمومی نیویورک به‌عنوان نمونه استفاده کنیم. از آنجایی که این سیستم یکی از معدود سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی در دنیاست که ۲۴ ساعته کار می‌کند، نگهداری و تعمیر اغلب در شب‌ها و آخر هفته‌ها انجام می‌شود. سیستم ام‌تی‌ای هر هفته گزارشی با نام The Weekender منتشر می‌کند تا در مورد تعطیلی ایستگاه‌ها و مسیرهای خاص به مردم خبر دهد. اگر امکان این وجود داشته باشد که قطار شما در آن روز کار نکند، اپل هنوز به شما یک قطار خارج از سرویس پیشنهاد می‌کند و تنها به شما می‌گوید که قطار کار نمی‌کند، ولی ترانزیت از طریق منابع مردمی (و شخصی به نام لئو) برنامه را آپدیت می‌کند و مسیرهای بسته و تعطیل را نیز مشخص می‌کند.

چون اپل‌مپس زیبا و خوب به نظر می‌رسد، ممکن است فکری در مورد بهتر شدن آن نشود. ما خیلی دوست داریم تا اپل، از اطلاعات و داده‌های ترانزیت در عرضه سیستم‌عامل‌های آینده خود و سیستم عامل‌ایکس استفاده کند تا برنامه مسیریابی بهتری ایجاد کند که بتواند با گوگل‌مپس رقابت کند.

 دیش (Dish)

دیش شاید در نگاه اول یک هدف عجیب برای اپل به‌نظر برسد. دیش که به‌دلیل ارائه‌ی تلویزیون‌های ماهواره‌ای برای میلیون‌ها آمریکایی معروف شده است، می‌تواند خرید بزرگی برای بزرگ‌ترین کمپانی فناوری دنیا باشد. ارزش دیش بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار است و می‌تواند بزرگ‌ترین خرید شرکت اپل لقب بگیرد. نکته‌ی مهم این است که دیش می‌تواند در دو جبهه به اپل سود برساند. اینکه اپل در چند سال گذشته در تلاش بوده که سرویس تلویزیونی زنده را راه‌اندازی کند بر کسی پوشیده نیست. ژورنال وال‌استریت در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که شرکت اپل یک سرویس تلویزیونی زنده راه‌اندازی خواهد کرد و در این سرویس، باندل کوچکی از شبکه‌های تلویزیونی قرار خواهد داد. مسائل مربوط به مجوز گرفتن، باعث متوقف شدن این روند شد.

اپل با استفاده از اسلینگ‌تی‌وی (سرویس تلویزیون زنده شبکه دیش) از یک طرف می‌تواند محصولی به نام خودش ثبت کند که به سرعت وارد کار شود و از طرف دیگر می‌تواند خود را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بازیکنان در بازار معرفی کند. دیش که اکنون بیش از ۱۳ میلیون مشترک دارد می‌تواند جریان درآمد ثابتی برای اپل فراهم کند و زمینه را برای ترکیب چند دستگاه و پلتفرم بیشتر فراهم کند. کاربران قادر خواهند بود با استفاده از فیس‌آی‌دی یا تاچ‌آی‌دی به راحتی کانال‌های خود در اپ‌استور را به‌روزرسانی کنند و همچنین خدمات را با استفاده از اپل‌تی‌وی انتقال دهند.

اینکه دیش می‌تواند هدف خوبی برای اپل در زمینه‌ی سرویس‌های تلویزیونی باشد تنها یک بخش خوب دیش است. دیش در دهه‌ی گذشته شروع به خریدن طیف گسترده‌ای از خدمات بی‌سیم و وایرلس از کمیسیون ارتباطات فدرال کرده است. از بخش عظیمی از این طیف بی‌سیم می‌توان در ایجاد یک شبکه اینترنت اشیا استفاده کرد؛ همان چیزی که دیش به دنبال آن است. شرکت اپل می‌تواند با خرید دیش، از این طیف استفاده کند و آن را به یک رهبر در فناوری متصل خانه که باعث به‌وجود آمدن یک شبکه‌ی خصوصی و امن می‌شود، تبدیل کند. این شبکه می‌تواند با هوم‌پاد و سایر دستگاه‌ها کار کند.

 پینترست

به‌باور برخی، پینترست می‌تواند یک هدف عالی برای اپل باشد، نه‌تنها به‌دلیل پلتفرم رسانه‌های اجتماعی آن، بلکه به‌خاطر فناوری هوش مصنوعی آن. مدت‌ها است که این شایعه وجود دارد که اپل به‌دنبال ایجاد یک شبکه‌ی رسانه‌های اجتماعی است. اوایل امسال، اپل‌ اینسایدر گزارش کرد که اپل در حال ساخت یک شبکه‌ی اجتماعی خالی از تبلیغات است. اگر اپل، پلتفرم پینترست را که بیش از ۱۵۰ میلیون کاربر دارد و اکثرا هم جوان هستند، بخرد، می‌تواند به نقشه‌های خود جامه‌ی عمل بپوشاند و باعث پیشرفت چشمگیری در برنامه‌هایش، آن هم با هزینه ورودی نسبتا کمی بشود. سال گذشته ماتلی فول تخمین زد که قیمت پینترست چیزی حدود ۱۱ میلیارد دلار است.

اپل در حال حاضر هم از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در سیستم‌عامل خود استفاده می‌کند، اما گوگل جهش بلندی در بینایی کامپیوتری و تشخیص شی با معرفی گوگل‌ لنز داشت. گوگل‌ لنز قدرت هوش مصنوعی را با دوربین گوشی هوشمند شما ترکیب می‌کند تا اشیا را شناسایی کند. وقتی اشیا را شناسایی کرد مطالبی در مورد آن اشیا به‌صورت متن در اختیار شما قرار می‌دهد.

در حال حاضر شرکت اپل چنین ویژگی و مشخصه‌ای در محصولات خود ندارد. پینترست‌ لنز می‌تواند به اپل در ساخت سریع این تجربه برای کاربران اپل کارساز باشد و همچنین اپل را با یک پلتفرم رسانه‌های اجتماعی جفت کند. پینترست‌ لنز بسیار شبیه به گوگل‌ لنز است با این تفاوت که توصیه‌های پینترست‌لنز بر اساس پین‌ها و علایق خود شما است و جنبه شخصی‌سازی بیشتری دارد. اپل می‌تواند این فناوری را به نسل‌های جدید سیستم‌عامل‌های خود اضافه کند و همچنین از این فناوری برای برنامه Photos و سایر برنامه‌ها استفاده کند تا کار فهرست‌بندی و به اشتراک‌گذاری در پلتفرم رسانه‌های اجتماعی خود اپل، به راحتی صورت گیرد.

یلپ (Yelp)

یلپ به نظر یک هدف واضح برای شرکت اپل محسوب می‌شود. دیدگاه‌های یلپ در اپل‌مپس وجود دارند و یلپ در حال حاضر هم در برنامه‌ی آی‌مسیج وجود دارد. توسعه و بهبود چنین ویژگی‌هایی و وارد کردن آنها به نسخه‌های جدید سیستم‌های عامل دستگاه‌های اپل به کاربران اجازه خواهد داد تا از این دیدگاه‌ها و اطلاعات به روش‌های مختلفی در برنامه‌های مختلف استفاده کنند.

یلپ می‌تواند کمی آزاردهنده هم باشد. شما برای استفاده از یلپ در موبایل، ابتدا باید برنامه را دانلود کنید، سپس یک بخش لاگین بسازید تا بتوانید به برنامه دسترسی پیدا کنید. این کار برای کاربرانی که بخواهند تنها گاهی از اوقات از نرم‌افزار استفاده کنند، کمی مشکل‌ساز است. اگر اپل، یلپ را بخرد، ویژگی‌های یلپ وارد سیستم‌عامل‌های اپل خواهد شد و به کاربران اجازه خواهد داد تا این دیدگاه‌ها را به حساب‌های آی‌کلود خود لینک کنند. این سرویس همچنین می‌تواند وارد برنامه‌های آی‌مسیج و تقویم هم بشود تا هنگام پیام‌دادن و تعیین قرارملاقات و برنامه‌ریزی، مکان‌های مناسبی به کاربران پیشنهاد دهد. کاربران همچنین می‌توانند مکان‌هایی که در مورد آنها دیدگاهی خاص وجود دارد و همچنین عکس‌های آن مکان‌ها را به اپل‌مپس پین کنند. 

دارک‌ اسکای (Dark Sky)

نرم‌افزار آب‌وهوا یکی از نرم‌افزارهایی است که توجه زیادی را به خود جلب نمی‌کند. طراحی این نرم‌افزار سال‌هاست که تغییری نکرده است. این نرم‌افزار اطلاعات را از کانال آب‌وهوا جمع‌آوری می‌کند. این اطلاعات به‌دست آمده بسیار ساده هستند و گاهی‌اوقات هم زیاد دقیق نیستند.

دارک‌ اسکای یکی از مشهورترین نرم‌افزارهای موجود در اپ‌ استور است. با اینکه افراد مسئول در این نرم‌افزار هیچکدام هواشناس نیستند، ولی بسیار دقیق هستند و دقیقه به دقیقه وضعیت آب‌وهوایی را پیش‌بینی می‌کنند. اما سوال این‌جاست که آنها چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ در جواب باید بگوییم که کمپانی از یادگیری ماشینی و شبکه‌های عصبی برای دریافت اطلاعات و داده‌های مفید استفاده می‌کند. این اطلاعات از طرف سازمان ملی اقیانوسی و جوی و سایر سرویس‌های مربوط به آب‌وهوا جمع‌آوری می‌شود.

دار‌ک‌ اسکای به‌دلیل ظرافت و دارا بودن اطلاعات دقیق، به نظر هدف عالی و بسیار خوبی برای اپل محسوب می‌شود. این برنامه می‌تواند به‌آسانی وارد برند iOS 12 شود. این برنامه همچنین می‌تواند به سایر سرویس‌های مک و iOS ارزشی افزوده ببخشد. به‌عنوان مثال، اپل‌ مپس می‌تواند به‌طور خودکار مسیرهایی را با پیاده‌روی و مسافت کمتر برای افراد در هنگام آب و هوای نامساعد پیشنهاد دهد.

مایکروسافت در دفع حملات سایبری به دولت آمریکا کمک کرده است

به‌گفته‌ی دولت آمریکا، مایکروسافت در متوقف کردن اقدامات سایبری کره‌ی شمالی نقش داشته است.

تام باسرت، مشاور امنیتی کاخ سفید، می‌گوید مایکروسافت و فیسبوک در جلوگیری از حملات سایبری کره‌ی شمالی به آن‌ها کمک کردند. بر اساس گزارشی از خبرگزاری رویترز، باسرت تأیید کرد که هفته‌ی گذشته مایکروسافت تعدادی از اقدامات سایبری کره شمالی را خنثی کرده؛ اما جزئیاتی در مورد این واقعه ارائه نشده است. این اقدامات پس از آن انجام شد که دولت آمریکا به‌طور عمومی حمله‌ی وانا‌کرای (WannaCry) در ماه می سال جاری میلادی را برای اولین بار به کره‌‌ی شمالی نسبت داد. باسرت در مصاحبه با وال‌استریت ژورنال اشاره می‌کند که یافته‌های دولت تا حد زیادی با یافته‌های مایکروسافت و سایرین هم‌راستا هستند. باسرت همچنین از کسب‌وکارهای دیگر و دولت‌ها می‌خواهد در متوقف کردن چنین حملاتی با آن‌ها همکاری کنند. وی اظهار می‌کند:

متوقف کردن چنین رفتارهای تهدیدآمیزی در گام اول به احساس مسئولیت نیاز دارد. همچنین کسب‌وکارها و دولت‌ها باید برای کاهش خطر سایبری و افزایش هزینه‌ی هکرها، با یکدیگر همکاری کنند. آمریکا باید این همکاری را رهبری کند و با جمع کردن متحدین و شرکت‌های فناوری مسئول در سراسر دنیای آزاد، برای افزایش امنیت و انعطاف‌پذیری اینترنت تلاش کند.

حملات پیچیده‌ی سایبری و به‌خصوص باج‌افزار، به‌خاطر حملات گسترده‌ی اخیر، در کانون توجهات قرار گرفته‌اند. واناکرای اولین حمله‌ای بود که توجهات را به‌سوی خود جلب کرد، ولی حملات دیگری هم در این مدت مطرح بوده‌اند: از پتیا (Petya) گرفته تا بد‌ ربیت (Bad Rabbit) که باعث به وجود آمدن ناآرامی‌هایی نیز شدند.

اگرچه باسرت برای متوقف کردن چنین حملاتی درخواست همکاری کرده‌؛ اما مایکروسافت از دولت‌ها به‌دلیل ذخیره‌سازی آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری انتقاد می‌کند؛ به‌عنوان مثال، اعتقاد بر این است که اکسپلویت و کدهای مخربی که واناکرای از آن‌ها برای انجام کارهای شوم خود بهره گرفته است، از آژانس امنیت ملی سرچشمه گرفته‌اند.

مایکروسافت اکنون نظر خود را در مورد این مسئله اعلام کرده است. ردموندی‌ها اظهار می‌کنند که طی هفته‌ی گذشته به‌طور مستقل برای خنثی کردن حملات گروهی به نام زینک (ZINC) که به‌نام گروه لازاروس (Lazarus Group) هم شناخته می‌شوند، وارد عمل شده‌اند:

هفته‌ی گذشته مایکروسافت، فیسبوک و سایرین در مجمعی امنیتی جمع شدند تا برای محافظت از اینترنت و مشتریان خود در برابر حملاتی پیشرفته و مداوم توسط عاملی به نام زینک که به نام گروه لازاروس هم شناخته می‌شود، اقدامات مهمی انجام دهند. ما به این نتیجه رسیدیم که همین عامل تهدید، مسئول واناکرای بود. واناکرای یک حمله‌ی مخرب در ماه می بود که مشتری‌های مایکروسافت را هدف قرار داد. ما طی هفته‌ی گذشته علاوه بر اقدامات دیگر برای از بین بردن این بدافزار که گروه یادشده به آن اتکا دارند، اقداماتی از قبیل پاک‌سازی کامپیوترهای آلوده‌ی مشتریان، غیر فعال کردن حساب‌هایی که برای دنبال‌ کردن حملات سایبری بودند و تقویت راه‌های دفاعی ویندوز برای جلوگیری از آلودگی دوباره، انجام دادیم. ما پس از مشاوره با چندین دولت این اقدامات را انجام دادیم؛ اما تصمیم نهایی را به‌صورت مستقل گرفتیم.

امکان تشخیص چهره کاربران در فیسبوک بدون نیاز به تگ شدن

قابلیت تشخیص چهره‌ی فیسبوک اکنون می‌تواند کاربران را حتی هنگامی که در تصاویر تگ نمی‌شوند، شناسایی کند.

فیسبوک در حال توسعه‌ی قابلیت تشخیص چهره‌ی خود برای یافتن افراد در تصاویر است. کمپانی از امروز، کاربرانی را که در عکس‌های بقیه قرار دارند شناسایی خواهد کرد (وقتی کسی عکسی از شما را آپلود کند) و به آن‌ها خبر خواهد داد، حتی اگر تگ نشده باشند. بعد از این‌که این کاربر از عکس اطلاع پیدا کرد، می‌تواند تگ خودش را به عکس اضافه کند، عکس را بدون تگ رها کند یا اینکه اگر از نظرش عکس نامناسب بود، آن را گزارش دهد. این قابلیت جدید برای تصاویر پروفایل نیز قابل استفاده است؛ ولی در کشورهای کانادا و اتحادیه‌ی اروپا، به‌ دلیل وجود قانون‌های داده که استفاده از تشخیص چهره را محدود می‌کنند، اجرا نخواهد شد.

---

بر اساس اعلام فیسبوک، این ابزار جدید به این دلیل طراحی شده است که به کاربران قدرت کنترل تصاویرشان به‌صورت آنلاین را بدهد. راب‌ شرمن، رئیس بخش حریم خصوصی فیسبوک، به ورج گفت:

ما مدت‌ها بود که به این مسئله به‌عنوان یک قابلیت برای حفظ حریم خصوصی فکر می‌کردیم. اگر کسی عکسی از شما منتشر کند، ممکن است به شما نگوید و در نتیجه شما از آن عکس آگاهی نداشته باشید. اما اکنون کاربران می‌توانند به تصویر و عکس خودشان دسترسی داشته باشند و با شخصی که آن را منتشر کرده است ارتباط برقرار کنند.

شرمن همچنین گفت این ابزار می‌تواند حس نوستالژی افراد را زنده کند و افراد را در مورد عکس‌هایی که شاید با گذشت زمان فراموش کرده‌اند، آگاه کند؛ البته این ابزار بر اساس وقایع گذشته کار نمی‌کند. ابزار همچنین می‌تواند افراد را به سمت این سایت بکشاند و میزان وقت‌ گذاشتن آن‌ها در سایت را افزایش دهد. این همان تجربه‌ی فکری قدیمی است؛ اگر شخصی عکسی از شما در فیسبوک آپلود کند، ولی شما را در آن تگ نکند؛ آیا این عکس در معیارهای تعامل دیده می‌شود؟ جواب به این سؤال ظاهرا منفی است.

البته از منظر فیسبوک این نوع رفتار منطقی است. هفته‌ی گذشته کمپانی فیسبوک، یک پژوهش علمی را به اشتراک گذاشت که نشان‌ می‌داد استفاده‌ی منفعل از نیوزفید یا صفحه‌ی فید خبری، باعث ناراحتی افراد می‌شود. اما همین پژوهش نشان داد که تعامل فعالانه در این سایت (پیام دادن به افراد، لایک کردن پست‌ها و به یاد آوردن حوادث گذشته و زمان قدیم) باعث بهبود سطح شادی و تندرستی می‌شود. مشکل این است که تعامل ساده با فیسبوک، یک راه خام برای دسته‌بندی رفتار است و هر ابزاری که پتانسیل تعامل افراد را افزایش دهد، ممکن است این کار را با ناراحت کردن افراد انجام دهد.

به‌عنوان مثال این ابزار اطلاع‌رسانی جدید تشخیص چهره، می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای اذیت کردن افراد مورد استفاده قرار بگیرد. کاربران حتی زوقتی در عکس‌های افرادی که با آن‌ها دوست هم نیستند قرار بگیرند، توسط فیسبوک آگاه خواهند شد. تنها چیزی که در این میان نیاز خواهد بود، این است که این دو کاربر دوستان مشترکی داشته باشند یا اینکه تنظیمات مخاطبان عکس (چه کسی می‌تواند محتویات را ببیند) روی همه‌‌ی افراد تنظیم شده باشد. بنابراین فردی که بخواهد بقیه را اذیت کند و نمی‌تواند به کاربر مورد نظرش مستقیما پیام بدهد، می‌تواند عکسی از او آپلود کند و برای اذیت کردن، این عکس را با فتوشاپ دستکاری کند یا سخنان توهین‌آمیزی به آن اضافه کند. فیسبوک هم این عکس را به کاربر اطلاع خواهد داد و به افراد مزاحم کمک خواهد کرد. در مورد تصویر پروفایل کاربران حتی به داشتن دوستان مشترک نیازی نیست و اطلاع‌رسانی بدون دوست مشترک نیز صورت خواهد گرفت.

نکته‌ی بالا یک چالش برای فیسبوک محسوب می‌شود و فیسبوک باید سعی کند در عین اینکه درصد به‌وجود آمدن چنین شرایط بدی را به حداقل برساند، به این ابزار کمک کند که تعامل افراد را بیشتر کند (مثلا شما را از طریق عکس‌ها به دوستانی که در مهمانی با آن‌ها آشنا می‌شوید وصل کند). وقتی در مورد مشکل مزاحمت بالا از فیسبوک سؤال شد، پاسخ این بود که کاربران می‌توانند این نوع مشکلات را گزارش (ریپورت) بدهند یا قابلیت تشخیص چهره را خاموش کنند. وقتی این قابلیت‌های جدید وارد کار شوند، کاربران در نیوز فید خود به بررسی تنظیمات فعلی حریم شخصی و اینکه آیا این فناوری جدید را انتخاب کنند یا خیر، خواهند پرداخت. شاید زیاد بی‌ربط نباشد که بگوییم در حال حاضر فیسبوک در یک جریان دادگاهی درگیر است که ادعا می‌کند استفاده از قابلیت تشخیص چهره‌ی فیسبوک به حریم خصوصی کاربر تجاوز کرده است و فیسبوک هم هنوز نتوانسته رضایت شاکی این پرونده جلب کند. شرمن می‌گوید:

ما از افراد می‌شنویم که خودشان می‌خواهند در مورد اینکه این قابلیت کار کند یا خیر، به‌آسانی تصمیم بگیرند. اگر شما می‌خواهید این قابلیت را خاموش کنید، من فکر می‌کنم کار بسیار آسانی است.